تلفنِ عمومی
و یکی از آن سکه های پنج تومانی - که پشتش نقشه ی ایران حک شده است - را داخلش بیندازید .
بعد حواسِ تان را جمع کنید و شماره ای را - به اشتباه - بگیرید .
کسی آنطرف خط مدام اَلو اَلو میگوید .
چندبار توی تلفن فوت کنید ؛شاید دلِ تان - و گوشش - کمی خنک شد .
پی نوشت : گردهمایی کوچه ها بدلیل نرسیدن تعداد اعضای ثبت نام کننده به حد نصاب برگزار نخواهد شد . انشاالله در فرصتی دیگر .



